Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Οι μάσκες του φόβου μου.

Λέξεις καρφίτσες μου τρυπάνε το μυαλό
Στάλες βροχής χορεύουν στο κενό
Όνειρα εύπλαστα που γίνονται εφιάλτες
Σημάδια άπιστα που αλλάζουνε παλάμες

Κόκκινες μύτες σ’ αλκοόλ βουτηγμένες
Αστεία παπούτσια με σόλες φθαρμένες
Χρωματιστά καπέλα και ψεύτικες φάτσες
Φθαρμένα γέλια σε κρύες γκριμάτσες

Στιγμές καρφίτσες μου τρυπάνε την καρδιά
Πόθοι κρυμμένοι σε ξύλινα κουτιά
Φεύγεις αθόρυβα βουτώντας τα κλειδιά
Μένει ο φόβος βουτηγμένος στην ψευτιά

Έσβησε η φωτιά,
Έσβησε η λάμπα,
Είσαι μακριά,
Μείνε εκεί για πάντα.

*Εμπνευσμένο από το «Έτσι» της Φεγγαρένιας...
http://metofeggariagalia.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: