Στέκεις εκεί μικρός και αγέραστος,
Από έρωτα και πάθος καμωμένος,
Θα σε τυλίξουν τα χιλιάδες χρώματα.
Όσο κι αν νιώθεις στην παρέα ξένος.
Στέκεις εκεί κουτσός, μα όχι ανήμπορος,
Όμως το ξέρεις δε θα έρθεις πρώτος,
Άστατος σαν αιώνιος έφηβος,
Πριν τα τριάντα είσαι πεθαμένος.
Σαν Πάνας, Σαν πόνος,
Σαν μπάσταρδος γόνος,
Θαμμένος σε βάρβαρη γη.
Στα χιόνια χαμένος,
Σαν Πάνας, Σαν πόνος,
Μου λείπεις για να ‘ρθει η αυγή.
Με πρόσωπο άλλο,
Και στόμα μεγάλο.
Μου λες πως δεν είσαι εκεί…
Το βλέμμα μου κρύο,
Σου λέω αντίο,
Πριν πέσουν οι μάσκες,
Και λήξει η γιορτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου