Οι Paradise Lost, βγήκαν στη σκηνή του Principal Live Theatre, λίγο μετά τις 10. Το σπαρακτικό πιάνο της εισαγωγής του enchantment, ακούστηκε εν μέσω αχλής, ενώ τα μέλη της μπάντας, ένα προς ένα, έκαναν την εμφάνισή τους. Το θεόρατο αιματοβαμμένο φόντο στο βάθος, θύμιζε σε όλους μας, ότι ήρθαμε για να δούμε ζωντανά, επί σκηνής, ολόκληρο το Draconian times! Ακολούθησε το Hallowed Land και το The Last Time με το κοινό να ζεσταίνεται για τα καλά. Με τη σειρά που είχαν στο album, συνέχισαν και τα υπόλοιπα κομμάτια. Το βραχνό Forever Failure. To αψύ Once Solemn. Το επικό Shadow Kings. Το λυτρωτικό Elusive Cure. To συγκλονιστικό Yearn for Change. To ικετευτικό Shades of God. To άγριο Hands of Reason. To σκοτεινό I see your face. Και το τέλος δόθηκε με το λυρικό Jaded.
Μετά από αυτήν την ολοκληρωτική εμπειρία, το δεύτερο μέρος είχε χαρακτήρα συμπληρωματικό. Ναι, παίχτηκαν μνημειώδη κομμάτια όπως τα: One second, Say just words, True belief, Embers fire με τελευταίο το As I Die. Και όχι, δεν βγήκαν για encore και δεν παίξανε το Sweetness (που από ότι έμαθα το πρόβαραν στο sound-check). Αλλά, λίγη σημασία έχουν όλα αυτά.
Η περιοδεία έγινε με αφορμή την κυκλοφορία του DRACONIAN TIMES : Legacy Edition (re-mastered CD με bonus tracks και DVD με το album σε εξακάναλο ήχο (5.1). Είναι σημαντικό σε τέτοιες επανακυκλοφορίες, ο καλλιτέχνης να είναι εν ζωή και εν ενεργεία, ώστε να έχει την γενική επίβλεψη, των αλλαγών.
Αλλά, στη συγκεκριμένη βραδιά, που μοιραστήκαμε εμείς οι περίπου χίλιοι άνθρωποι, το σημαντικό ήταν άλλο:
Οι Paradise Lost γύρισαν σε μια εποχή μεγάλης έμπνευσης, όταν άνοιγαν δρόμους για να βρουν το προσωπικό τους στιλ. Κάθε δρόμο από αυτούς τον περπάτησαν, αργότερα, σωρό άλλοι. Άλλωστε δεν είναι κακό, κάποιος άλλος να μιμείται το βάδισμά σου, αρκεί να το κάνει με αξιοπρέπεια.
Οι Paradise Lost ξεδίπλωσαν μπροστά μας μια σελίδα της ιστορίας τους, που θα μπορούσε να είναι ολόκληρος τόμος για άλλους. Από το 1995, έχουν περάσει αρκετά χρόνια, αλλά αυτή η φωνή που σιγοτραγουδάει “All I need is a simple reminder…” θα ακούγεται πάντα τόσο νέα και θα στέλνει τη μνήμη μου πίσω, σε αυτά που θέλω να θυμάμαι!
Και θα κλείσω αυτό το κείμενο, εκφράζοντας την χαρά μου, πρώτον για την καλή ποιότητα ήχου και εικόνας , στα βίντεο που τράβηξα και δεύτερον για τις προβολές του υλικού στο you tube, που ξεπέρασαν συνολικά τις 1500 μέσα σε διάστημα μικρότερο των 5 ημερών! Πάντα τέτοια.
http://www.youtube.com/user/industrykills?feature=mhum#p/u
