Προεκλογική «χρεωκοπία».

Ευτυχώς, κανένας πολιτικός χώρος, δε μιλάει για άτακτη χρεωκοπία. Αν κάποιος θεωρεί ότι οι κοινωνία μετατρέπεται σε «κοινωνικό νεκροταφείο» με την ανεργία, την μείωση των συντάξεων και την έλλειψη κλαδικών συμβάσεων, τότε είναι πολύ νέος και δεν έχει ακούσει ιστορίες, πραγματικά, χρεωκοπημένης χώρας. Σε εκείνες τις περιπτώσεις οι λέξεις νεκροταφείο, ζούγκλα & παρακμή φάνταζαν πάρα πολύ μικρές, για να περιγράψουν την κατάσταση. Και οι περιγραφές αυτές δεν αφορούσαν μέρη και κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού, αλλά το όλον. Τους πάντες (εκτός από ελάχιστα γομάρια – μαυραγορίτες – που έκαναν περιουσίες). 

Παραθέτω δυο μαρτυρίες (μια έγγραφη και μια σε video) για τις καταστάσεις που έζησε η Πολωνία από την πτώχευσή της το 1980 και για μια δεκαετία περίπου. Δίνουν μια μικρή γεύση του τι θα πει χρεωκοπία και τι αντίκτυπο έχει στο λαό. Δεν είναι τρομοκράτηση. Είναι απλά η πραγματικότητα. Είναι η ιστορία, όπως κατ επανάληψη έχει συμβεί σε διάφορες χώρες. Είμαι σίγουρος ότι κάτι σας θυμίζουν (όπως και μένα), αν έχετε ακούσει παλιές διηγήσεις, από παππούδες που έζησαν ανάλογες καταστάσεις, στην Ελλάδα.

Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση, έγινε με βασικό σκοπό να προστατεύει τα κράτη μέλη και τους πολίτες, από τέτοιες ακραίες κοινωνικές και οικονομικές καταστάσεις. Αν κάποιοι κερδοσκόποι, θεωρούν κάτι άλλο πέραν από αυτό – δικό τους πρόβλημα. Θα ισχύσει αυτό που λέει η κοινή λογική, είτε το θέλουν – είτε όχι. Είτε η Ευρώπη είναι Συντηρητοκρατούμενη – είτε Προοδευτοκρατούμενη.

Και για το τέλος: Το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Όλοι μέσα μας έχουμε έναν μικρό Γκέμπελς (και αυτός μέσα στην ιστορία της Ευρώπης ήταν). Αυτός μας τριβελίζει το κεφάλι λέγοντας μας «Έχεις δίκαιο», «Η μόνη σωστή άποψη είναι η δική σου και πρέπει να επιβληθεί», «Κλείσε τα αυτιά στις άλλες απόψεις» και άλλα τέτοια. Όμως επειδή δεν είναι μεγάλη η απόσταση, από τον μικρό Γκέμπελς στον μικρό Αδόλφο, συνιστώ ψυχραιμία – ανοιχτό μυαλό – όχι φανατισμούς, για οποιαδήποτε άποψη.

Έχει περάσει η εποχή των κλειστών συνόρων, της εθνικής αναξιοπρέπειας και εσωστρέφειας. Ξέρω, ότι το παρελθόν, βολεύει κάποιους πολιτικούς χώρους, για να κρατάνε περιχαρακωμένη την κομματική πελατεία τους, αλλά οι εποχές έχουν αλλάξει. Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη. Και Ευρώπη δε νοείται χωρίς την Ελλάδα. Οι έλληνες δεν είμαστε μπαταξήδες και ξευτίλες. Όσο πιο σύντομα το αποδεχτούν αυτό, οι πολιτικοί μας, τόσο καλύτερα γι’ αυτούς. Η βουλευτική ασυλία, δεν ισχύει για τη μαλακία (αριστερή ή δεξιά).

http://www.youtube.com/watch?v=1yZsj1s-vCY&feature=player_embedded

http://notioditika.blogspot.gr/2012/06/blog-post_4262.html